Ο 20χρονος παγκόσμιος πρωταθλητής μπριτζ για το 2024, Μιχάλης Σούμπλης, στο in Ημερομηνία:
Σήμερα 15/11/2025, 12:00 - Εμφανίσεις: 16
Οι ένθερμοι υποστηρικτές του, αναφέρονται σε «το δημοφιλέστερο πνευματικό παιχνίδι σε ολόκληρο τον κόσμο», την ώρα που πολλοί το θεωρούν ένα ακόμα … «χαρτοπαίγνιο». Ο λόγος, για το μπριτζ, ένα άθλημα με ιστορία 120 και πλέον χρόνων, που παίζεται από δεκάδες εκατομμύρια παίκτες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τι είναι το μπριτζ; Έλκοντας την καταγωγή του από την Αγγλία, το μπριτζ υπήρξε αρκετά δημοφιλές στα δυτικά κράτη, ενώ εύρωστοι Έλληνες του εξωτερικού και διπλωμάτες συνετέλεσαν στην εξάπλωσή του.
Άθλημα του μυαλού, ομαδικό, παίζεται σε ζευγάρια και έχει ως εργαλείο του… την τράπουλα.
Το 1995, η Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπριτζ, το αναγνώρισε ως άθλημα επίδειξης στη Χειμερινή Ολυμπιάδα του 2002, ενώ το 1975 αναγνωρίστηκε ως πνευματικό άθλημα από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Σήμερα το μπριζ παίζεται σε 113 χώρες ανά τον κόσμο και αριθμεί πάνω από 1.000.000 αθλητές.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Πνευματικό άθλημα ή τζόγος; Και αφού παίζεται με τράπουλα, μήπως είναι ένα ακόμα τυχερό παιχνίδι; «Η αιώνια παρεξήγηση που δε λέει να λυθεί!» έτσι χαρακτηρίζουν οι αθλητές του μπριτζ την εσφαλμένη ταύτισή του, με τα χαρτοπαίγνια.
«Το μπριτζ δεν είναι τζόγος γιατί πολύ απλά όταν στρώνεται η «τσόχα» ο παράγων τύχη, εκμηδενίζεται.
Είναι όλα θέμα σκέψης, συνεργασίας και στρατηγικής.
Μπορεί να σου τύχει το χειρότερο φύλλο και πάλι να κερδίσεις, γιατί έπαιξες σωστά.
Το ότι παίζεται με τράπουλα δεν το καθιστά τυχερό παιχνίδι. Και εμείς που το αγαπάμε, προσπαθούμε να εξαλείψουμε αυτήν την προκατάληψη.», τονίζει στο ΙΝ η πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Μπριτζ (ΕΟΜ), Λυδία Μανούση.
Οξύνει το πνεύμα – Ενισχύει την μνήμη – Μειώνει τον κίνδυνο παθήσεων του εγκεφάλου Ήταν το – όχι και τόσο μακρινό – 2020, στη διάρκεια της καραντίνας, όταν ο δισεκατομμυριούχος Bill Gates, έκανε διεθνώς γνωστό το μπριτζ, εκφράζοντας δημόσια πως ένας αγώνας μπριτζ ενόσω βρισκόταν σε εγκλεισμό, ήταν το μόνο πράγμα που τον βοήθησε να μην χάσει το μυαλό του.